کاردیومیوپاتی یا بیماری التهابی عضله قلب چیست؟
کاردیومیوپاتی (Cardiomyopathy) یک بیماری پیشرونده میوکارد یا عضله قلبی است. در بیشتر موارد، عضله قلب ضعیف می‌شود و قادر نیست خون را به همان اندازه که باید به بقیه بدن برساند. انواع مختلفی از کاردیومیوپاتی وجود دارد که توسط عوامل مختلفی از بیماری عروق کرونر قلب گرفته تا داروهای خاص ایجاد می‌شود. این‌ها همه می‌توانند منجر به بی‌نظمی ضربان قلب، نارسایی قلبی، مشکل دریچه قلب یا سایر عوارض شوند. برای شناخت بیشتر این عارضه با سایت دکتر مهرداد طاهریون متخصص قلب اصفهان همراه باشید.
کاردیومیوپاتی یا بیماری التهابی عضله قلب چیست؟
کاردیومیوپاتی (بیماری التهابی عضله قلب) به بیماری‌های عضله قلب گفته می‌شود. این بیماری دلایل، علائم و نشانه‌های مختلفی دارد و قابل درمان است.
در کاردیومیوپاتی، عضله قلب بزرگ، ضخیم یا سفت می‌شود. در مواردی نادر، بافت عضلانی قلب با بافت اسکار جایگزین می‌شود. با بدتر شدن این بیماری، قلب ضعیف می‌گردد و کمتر قادر به پمپاژ خون از طریق بدن و حفظ ریتم الکتریکی طبیعی است. این می‌تواند منجر به نارسایی قلبی یا ضربان‌های قلب نامنظم به نام آریتمی شود. به نوبه خود، نارسایی قلبی می‌تواند باعث جمع شدن مایعات در ریه‌ها، مچ پا، پاها یا شکم شود.
ضعیف شدن قلب همچنین می‌تواند عوارض دیگری مانند مشکلات دریچه قلب نیز ایجاد کند.
علت کاردیومیوپاتی
کاردیومیوپاتی می‌تواند اکتسابی یا ارثی باشد. اکتسابی به این معنی است که فرد با این بیماری متولد نشده است، اما به دلیل بیماری یا عامل دیگری به آن مبتلا می‌شود. وراثت یعنی والدین ژن این بیماری را به فرد منتقل کرده‌اند. محققان همچنان به دنبال پیوندهای ژنتیکی به کاردیومیوپاتی و کشف چگونگی ایجاد یا کمک به این پیوندها در انواع مختلف بیماری هستند. بسیاری از اوقات، علت کاردیومیوپاتی مشخص نیست. این اغلب در مواردی است که بیماری در کودکان رخ می‌دهد.
علت کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک معمولاً ارثی است. این در اثر جهش یا تغییر در برخی از ژن‌های پروتئین‌های عضله قلب ایجاد می‌شود. این نوع بیماری همچنین می‌تواند به مرور زمان به دلیل فشار خون بالا، پیری یا بیماری‌های دیگری مانند، دیابت یا بیماری تیروئید ایجاد شود. گاهی اوقات علت بیماری مشخص نیست.
علت کاردیومیوپاتی گشاد شده
علت کاردیومیوپاتی اغلب شناخته نشده است! تقریباً یک سوم افرادی که به کاردیومیوپاتی گشاد شده مبتلا هستند، آن را از والدین خود به ارث می‌برند.
برخی بیماری‌ها، شرایط و مواد نیز می‌توانند باعث این بیماری شوند:
الکل به خصوص اگر رژیم غذایی خوبی هم نداشته باشید.
سموم خاصی مانند سموم و فلزات سنگین
عوارض در ماه‌های آخر بارداری
بیماری ایسکمیک قلب، حمله قلبی، فشار خون بالا، دیابت، بیماری تیروئی، هپاتیت ویروسی HIV
داروهای غیرقانونی مانند کوکائین و آمفتامین و برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان سرطان
عفونت‌ها به ویژه عفونت‌های ویروسی که عضله قلب را ملتهب می‌کنند.
علت کاردیومیوپاتی محدود کننده
برخی بیماری‌ها، شرایط و عوامل می‌توانند باعث ایجاد کاردیومیوپاتی محدود کننده شوند از جمله موارد زیر:
آمیلوئیدوز
بیماری که طی آن پروتئین‌های غیرطبیعی در اندام‌های بدن از جمله قلب جمع می‌شوند.
هموکروماتوز
بیماری که در آن آهن بیش از حد در بدن جمع می‌شود. آهن اضافی برای بدن سمی است و می‌تواند به اندام‌ها از جمله قلب آسیب برساند.
سارکوئیدوز
بیماری که باعث التهاب می‌شود و می‌تواند اندام‌های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهد. محققان معتقدند که پاسخ ایمنی غیر طبیعی ممکن است باعث سارکوئیدوز شود. این پاسخ غیر طبیعی باعث تشکیل توده‌های ریز سلول در اندام‌های بدن، از جمله قلب می‌شود.
عوامل خطر کاردیومیوپاتی
افراد در هر سن و نژاد می‌توانند به کاردیومیوپاتی مبتلا شوند. با این حال، انواع خاصی از بیماری در گروه‌های خاصی شیوع بیشتری دارد. کاردیومیوپاتی گشاد شده در آفریقایی و آمریکایی‌ها بیشتر از سفیدپوستان است. این نوع بیماری نیز در مردان بیشتر از زنان است. نوجوانان و جوانان بیشتر از افراد مسن دچار دیسپلازی آریتموژنیک بطن راست می‌شوند، اگرچه در هر دو گروه نادر است.
عوامل عمده خطر بیماری التهابی عضله قلب
برخی بیماری‌ها، شرایط یا عوامل خاص می‌توانند خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی را افزایش دهند. عوامل عمده خطر شامل موارد زیر هستند:
- سابقه خانوادگی کاردیومیوپاتی، نارسایی قلبی یا ایست ناگهانی قلب (SCA)
- یک بیماری یا شرایطی که می‌تواند منجر به کاردیومیوپاتی شود مانند بیماری ایسکمیک قلب، حمله قلبی یا عفونت ویروسی که عضله قلب را ملتهب می‌کند.
- دیابت یا سایر بیماری‌های متابولیکی یا چاقی شدید
- بیماری‌هایی که می‌توانند به قلب آسیب برسانند، مانند هموکروماتوز، سارکوئیدوز یا آمیلوئیدوز
- اعتیاد به الکل در دراز مدت
- فشار خون در بلند مدت
- برخی از افرادی که به کاردیومیوپاتی مبتلا هستند هرگز علائم و نشانه‌هایی ندارند. بنابراین، شناسایی افرادی که ممکن است در معرض خطر بیشتر این بیماری باشند مهم است. این می‌تواند به جلوگیری از مشکلات آینده مانند، آریتمی‌های جدی (ضربان قلب نامنظم) یا SCA کمک کند.
علائم و نشانه‌های کاردیومیوپاتی
برخی از افرادی که به کاردیومیوپاتی مبتلا هستند هرگز علائم و نشانه‌هایی ندارند. برخی دیگر در مراحل اولیه بیماری، علائم و نشانه‌هایی از خود بروز نمی‌دهند. با بدتر شدن کاردیومیوپاتی و ضعیف شدن قلب، علائم و نشانه‌های نارسایی قلبی معمولاً بروز می‌کند. این علائم و نشانه‌ها شامل موارد زیر هستند:
- تنگی نفس یا مشکل تنفسی، به ویژه با اعمال جسمی
- خستگی
- تورم در مچ پا، پاها، شکم و رگ‌های گردن
- علائم و نشانه‌های دیگر ممکن است شامل سرگیجه باشد.
- غش کردن در هنگام فعالیت بدنی.
- آریتمی (ضربان قلب نامنظم).
- درد قفسه سینه، به ویژه پس از اعمال جسمی یا وعده‌های غذایی سنگین.
- سوفل یا صدای غیرعادی قلب (سوفل قلب صداهای اضافی یا غیرمعمولی است که در هنگام ضربان قلب شنیده می‌شود).