آنژیو پلاستی قلب چیست؟
آنژیوپلاستی عروق کرونر به منظور درمان نوعی بیماری قلبی به نام آترواسکلروز مورد استفاده قرار می گیرد. آترواسکلروز در واقع همان شکل گیری تدریجی پلاک های چربی در رگ های خونی قلب است.
هنگامی که درمان دارویی یا تغییر شیوه زندگی برای بهبود سلامت قلب کفایت نکند یا در صورت وقوع سکته قلبی ، درد صدری وخیم شونده( آنژین صدری ) و یا علائم دیگر،پزشک ممکن است آنژیوپلاستی را به عنوان انتخاب درمانی پیشنهاد کند.
آنژیوپلاستی عروق کرونر نمی تواند در همه موارد مورد استفاده قرار گیرد. اگر شریان اصلی تغذیه کننده بخش چپ قلب تنگ شده باشد یا در صورت ضعیف بودن عضلات قلبی و یا کوچک بودن رگ خونی گرفته شده،احتمالا جراحی باز عروق کرونر انتخاب بهتری برای درمان است. در جراحی باز عروق کرونر از طریق پیوند رگ از بخش دیگر بدن به بخش مسدود شده،یک مسیر فرعی ایجاد می کنند.
به علاوه در صورت ابتلا به دیابت یا وجود انسدادهای رگی متعدد نیز پزشک جراحی باز قلب را پیشنهاد می کند. تصمیم برای انجام آنژیوپلاستی یا جراحی باز به وسعت بیماری قلبی و شرایط کلی سلامتی بستگی دارد.
استنت گذاری قلبی چیست؟
جایگذاری استنت یا استنت گذاری قلب
فنر فشرده،حول بالونی که به سر کاتتر متصل است قرار می گیرد و به سمت انسداد شریان هدایت می شود. در ناحیه انسداد،بالون باد شده و استنت فنری شکل متسع می شود و با دیواره شریان فشرده می شود.
استنت به طور دائم در شریان باقی می ماند تا آنرا باز نگه دارد و جریان خون قلب را بهبود بخشد. هنگامی که استنت در محل قرار گرفت کاتتر بالون خارج می شود و عکس های بیشتری (آنژیوگرام)برای اطلاع از برقراری جریان خون مناسب در شریان تازه باز شده گرفته می شود.
در نهایت با خارج نمودن کاتتر راهنما، عمل به پایان می رسد. پس از استنت گذاری،احتمالا لازم است به مدت طولانی داروهای آنتی پلاکت مصرف شود تا احتمال تشکیل لخته در استنت کاهش یابد.