عوامل ، علائم و روش های درمان زخم واریس

بررسی عوامل ، علائم و روش های درمان زخم واریس

قصد داریم تا در ادامه این مطلب از سایت دکتر مهرداد طاهریون متخصص درمان واریس اصفهان به بررسی عوامل ، علائم و روش های درمان زخم واریس بپردازیم. سیاهرگ‌ها در پا لوله‌هایی هستند که خون را از سمت پا به سمت قلب حمل می‌کنند. این سیاهرگ‌ها یک دریچه یک طرفه دارند که فقط اجازه می‌دهند که خون به سمت بالا حرکت کند و از بازگشت خون به سمت پایین جلوگیری می‌کند.

در برخی از افراد، این دریچه‌ها به درستی کار نمی‌کنند یا به علت ترومبوز (لختگی خون) در سیاهرگ آسیب دیده‌اند. اگر این دریچه‌ها آسیب ببینند، خون در مسیر اشتباه در رگ جریان می‌یابد که در نتیجه در هنگام ایستادن فشار زیادی را به رگ وارد می‌کند. این فشار زیاد غیرعادی باعث آسیب‌دیدگی پوست و ایجاد زخم می‌شود. زخم‌های واریسی معمولاً در زنان بیش از مردان دیده می‌شود. بیشتر افراد مبتلا به این بیماری در سنین بین 50 تا 70 سالگی قرار دارند. زخم‌های واریسی معمولاً در قسمت پایین پا دیده می‌شوند.

علل ایجاد زخم‌های واریسی

اگر پس از آسیب‌دیدگی‌های جزئی در پا مشکلی در گردش خون در رگ‌های پا ایجاد شود، زخم وریدی پا ممکن است به وجود آیند. در صورت بروز این مشکل، فشار داخل سیاهرگ افزایش می‌یابد. این فشار بالای مداوم می‌تواند به مرور عروق کوچک خونی در پوست را دچار آسیب کرده و آن‌ها را شکننده کند. در نتیجه، پوست شما به راحتی شکسته و پس از ضربه یا کشش، این زخم‌ها ایجاد می‌شوند.

مطلب پیشنهادی : علل اصلی بروز واریس در مردان

علائم بروز زخم‌های واریسی

تورم، سنگینی و گرفتگی پا
پوست سفت و سخت شده به رنگ قهوه‌ای، بنفش یا قرمز تیره (این نشانه تجمع خون است)
احساس خارش و گزگز
زخم‌های سطحی قرمز رنگ که در برخی موارد با بافت‌های زرد رنگ پوشیده شده‌اند.
مرز و شکل زخم‌ها غیریکنواخت است.
پوست اطراف ممکن است درخشان، سفت و گرم شده و تغییر رنگ یابد.
درد و سنگینی پا
اگر زخم عفونی شود، ممکن است بد بو شده و چرک از آن تخلیه شود.

علائم زخم واریس شما عفونی شده :

درد تشدید شونده
تخلیه مواد سبزرنگ و ناخوشایند از محل زخم
قرمزی و تورم پوست اطراف زخم
بالا رفتن دمای بدن (تب)

عوامل خطر ساز در بروز زخم واریسی

عوامل خطر بروز زخم واریسی عبارت‌اند از:

چاقی – این عارضه باعث افزایش فشار خون و درنتیجه آسیب به وریدهای پا خواهد شد.
عدم تحرک برای مدت زمان طولانی – این مشکل باعث ضعیف شدن عضلات ساق پا خواهد شد.
ترومبوز عمیق وریدی (DVT) – لخته‌های خونی ممکن است در داخل پا ایجاد شده و دریچه‌های موجود در وریدها را تخریب کنند.
رگ‌های واریسی – وریدهای متورم و بزرگ شده در اثر نقص عملکرد دریچه‌ها
آسیب‌های قبلی به پا – مثل شکستگی و ترک خوردگی استخوان‌ها که می‌تواند باعث ترومبوز عمیق وریدی شود
دیابت – به علت تضعیف گردش خون و افزایش خطر زخم‌های ناشی از فشار
افزایش سن – معمولاً با افزایش سن، کارآیی دستگاه گردش خون کاهش پیدا می‌کند
بیماری‌های شریانی محیطی – انسداد شریان‌های پا که معمولاً در اثر سیگار کشیدن ایجاد می‌شود

راه های تشخیص زخم پای واریسی

اگر فکر می‌کنید به زخم پای واریسی مبتلا هستید به پزشک خود مراجعه کنید. زخم پای واریسی بر اساس علائم و پس از انجام معاینه‌ی فیزیکی تشخیص داده می‌شود. همچنین ممکن است آزمایشات بیشتری برای شما تجویز شوند. پزشک یا پرستار شما ابتدا پای آسیب دیده‌ی شما را در حالت ایستاده و نشسته مورد معاینه قرار می‌دهد. رگ‌های واریسی به هنگام ایستادن برجسته‌تر شده و دیدن زخم‌های واریسی به هنگام خوابیدن واضح‌تر خواهند بود.

پزشک به دنبال علائم زخم پای واریسی مثل آسیب‌های شدید پوستی ناشی از بیماری‌های عروقی (لیپودرماتواسکلروز) و لکه‌های تیره در نزدیکی زخم خواهد گشت. پزشک همچنین نبض هر دو پای شما را بررسی می‌کند تا از سالم بودن شریانات پا مطمئن شود. همچنین از شما درباره‌ی بیماری‌های زمینه‌ای مثل دیابت یا ترومبوز عمیق وریدی (DVT)، آسیب‌های قبلی و زخم یا عمل جراحی انجام شده بر روی پای آسیب دیده سؤال خواهد شد.

تست داپلر

به منظور رد احتمال عارضه‌های مربوط به شریان‌ها (عروقی که خون را از قلب به دیگر نقاط بدن حمل می‌کنند)، پزشک شما تستی به نام داپلر را انجام داده و وجود بیماری‌های شریانات محیطی را بررسی می‌کند. در این تست فشار خون در هر پا در قسمت مچ پا اندازه گیری شده و با فشار خون بازوها مقایسه می‌شود. فشار خون شریانی باید در بازوها و مچ پا تقریباً برابر باشد. بیماری‌های شریانات محیطی زمانی تشخیص داده می‌شود که فشار خون مچ پا نسبت به بازو کاهش یافته باشد.

بررسی دستگاه شریانی اهمیت زیادی دارد چراکه در صورت ایجاد زخم‌های واریسی به علت مشکلات شریانی، درمان اورژانسی برای بازیابی جریان خون پاها ضروری خواهد بود. در صورت عدم درمان ممکن است پای بیماری دچار قانقاریا (گانگرن) شود. همچنین باندپیچی پای مبتلا به بیماری‌های شریانی که یک روش درمانی رایج برای زخم‌های واریسی است، می‌تواند جریان خون را بیش از پیش کاهش داده و مشکل را تشدید کند.

در صورتی که پزشک شما در مورد تشخیص اطمینان کافی نداشته باشند شما را به متخصص عروق ارجاع خواهند داد. متخصص عروق ممکن است تستی به نام اسکن اولتراسوند دوپلکس رنگی را برای شما انجام دهد. این تست می‌تواند جریان خون در ورید و شریان‌ها را اندازه گیری کرده و سلامت دریچه‌های وریدی را بررسی کند. این تست به متخصص در تشخیص رگ‌های آسیب دیده و روش مناسب درمان برای آن‌ها کمک می‌کند.

صفحه اینستاگرام دکتر مهرداد طاهریون

روش‌های جراحی برای درمان زخم‌های واریسی

زمانی که روش‌های درمانی متداول برای درمان زخم‌های واریسی مؤثر واقع نمی‌شوند باید روش‌های جراحی مورد ملاحظه قرار گیرند به خصوص اگر زخم‌ها بسیار دردناک و بزرگ شده باشند. نخست محل واریس و سیستم عروقی باید مورد ارزیابی قرار گیرد، عفونت‌ها برطرف شوند و بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا ترومبوفیلی (تمایل به لخته شدن خون) کنترل شوند. به کمک روش‌های جراحی می‌توان برگشت وریدی را کاهش داد، فرایند بهبودی را تسریع کرد و از عود دوباره زخم‌های واریسی پیشگیری کرد. گزینه‌های جراحی برای درمان نارسایی وریدی شامل ابلیشن سیاهرگ صافن، قطع ورید با جراحی آندوسکوپی رگ و برداشتن رگ‌های آسیب‌دیده با عمل جراحی واریس، عمل برداشتن ورید، اسکلروتراپی و لیزر درمانی هستند.

روش های درمانی زخم‌های واریسی

باندهای فشاری یا جوراب‌های واریس

برای کم کردن فشار وارده بر رگ‌های پا در زمانی که می‌ایستید، ممکن است لازم باشد که از جوراب‌های مخصوص واریس یا باندهای های فشاری استفاده کنید. چندین لایه بانداژ برای کنترل فشار داخل عروق لازم است. زمانی که زخم‌ها بهبود یافتند، باید استفاده از جوراب‌های مخصوص واریس را ادامه دهید تا از بروز دوباره زخم‌های واریسی پیشگیری شود. جوراب‌های مخصوص واریس باید دقیقاً متناسب با پاهای شما باشند.

تمیز کردن و پانسمان کردن زخم‌ها

اولین گام، برداشتن بافت‌های باقی مانده و مرده زخم و پانسمان مناسب زخم است. با این کار شرایط مناسب برای بهبودی زخم فراهم می‌شود. یک پانسمان ساده غیر چسبنده برای این کار کافی است. این پانسمان معمولاً هفته‌ای یک مرتبه تعویض می‌شود. بسیاری از مردم خودشان می‌توانند تحت نظارت متخصص زخم را تمیز کرده و پانسمان آن را تعویض نمایند.

بالا نگه داشتن پا

هر چه پا را بالاتر نگه دارید، فشار کمتری بر عروق آن وارد می‌شود. اگر پا بالاتر از سطح قلب قرار گیرد، فشار درون عروق پا در سطح طبیعی قرار می‌گیرد. در هر زمانی که می‌توانید پاهای خود را بالا نگه دارید، برای این کار می‌توانید یک بالش زیر پای خود قرار دهید. قسمت انتهایی تخت خود را بالا ببرید (حدود 10 سانتی‌متر) تا پاهای شما بالاتر از سطح قلب شما قرار گیرند. هدف این است که از نیروی جاذبه برای گردش خون در جهت صحیح به سمت قلب کمک بگیرید. با این کار تورم پاها و فشار وارد بر عروق خونی در پاها و در زخم‌های واریسی کاهش یابد.

درمان بافت مبتلا به عفونت

تا زمانی که زخم‌ها عفونی نشده باشند نیازی به مصرف آنتی‌بیوتیک نیست. این زمانی است که زخم‌ها دردناک‌تر شده و پوست اطراف آنها قرمز، گرم و متورم می‌شود.