بررسی علل بروز میوکاردیت
در بسیاری از موارد علت دقیق میوکاردیت مشخص نمی‌شود. وقتی علت میوکاردیت مشخص می‌گردد، به طور معمول عفونت شدیدی مانند عفونت‌های ویروسی (شایع‌ترین نوع عفونت در این بیماری) یا عفونت باکتریایی، انگلی یا قارچی به عضله قلب راه پیدا کرده است.
هنگامی که عفونت به منظور حفظ و قوی شدن خود تلاش می‌کند، سیستم ایمنی بدن با این وضعیت مقابله کرده و سعی در خلاص شدن از بیماری دارد. نتیجه این وضعیت، ایجاد التهابی است که ممکن است بافت عضلانی قلب را ضعیف کند. برخی از بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس (“lupus”SLE) می‌توانند سیستم ایمنی بدن را در مقابل (برضد) قلب قرار دهند و منجر به التهاب و آسیب به میوکارد شوند.
تعیین دقیق علت بروز میوکاردیت اغلب دشوار است اما عوامل اصلی آن شامل موارد زیر است:
باکتری‌ها
همچنین این احتمال وجود دارد که میوکاردیت نتیجه عفونت با استافیلوکوکوس اورئوس “Staphylococcus aureus” یا کورین باکتریوم دیفتریا “Corynebacterium diptheriae” باشد. استافیلوکوکوس اورئوس باکتری است که می‌تواند باعث از بین زرد زخم “impetigo” شود و یک نوع مقاوم به متی سیلین (“methicillin” MRSA) باشد. Corynebacterium diptheriae باکتری ایجاد کننده دیفتری است، این باکتری یک عفونت حاد است که باعث از بین رفتن لوزه‌ها و سلول‌های گلو می‌شود.
قارچ‌ها
عفونت‌های مخمری، کپک‌ها و سایر قارچ‌ها گاهی می‌توانند باعث میوکاردیت شوند. این عامل باعث بروز نوعی از بیماری میوکاردیت می‌شود و به طور کلی تشخیص نوع بیماری دشوار است.
ویروس‌ها
طبق نتایج و گزارشات منتشر شده توسط بنیاد میوکاردیت، ویروس‌ها یکی از مهم‌ترین دلایل میوکاردیت عفونی هستند. رایج‌ترین ویروس‌های ایجاد کننده میوکاردیت شامل Coxsackievirus group B (یک آنترو ویروس)، Human Herpes Virus 6 و Parvovirus B19 (که باعث بیماری پنجم می‌شود) هستند.
از دیگر احتمالات مسبب بروز بیماری میوکاردیت می‌توان به اکو ویروس‌ها “echoviruses” (علت بروز عفونت دستگاه گوارش)، ویروس اپشتین بار “Epstein-Barr virus” (باعث مونونوکلئوز عفونی “mononucleosis”) و ویروس سرخچه “Rubella” (مسبب بروز سرخک آلمان) اشاره کرد.
همان طور که در بالا اشاره کردیم انواع مختلفی از ویروس‌ها می‌توانند باعث میوکاردیت شوند. به عنوان مثال می‌توان به ویروس آدنوویروس “adenovirus”، ویروس کوکساکی “coxsackievirus”، ویروس اپشتین بار “Epstein-Barr virus”، اچ آی وی “HIV“، واریسلا “varicella” (آبله مرغان “chickenpox”) و ویروس تبخال انسانی اشاره کرد. غالباً فرد علائم قبلی سرماخوردگی، سرفه، گرفتگی بینی یا بثورات را ندارد و فقط در صورت نارسایی قلبی از عفونت مطلع می شود.
انگل‌ها
انگل‌ها میکروارگانیسم‌هایی “microorganisms” هستند که به منظور زنده ماندن از موجودات دیگر تغذیه می‌کنند. همچنین آن‌ها می‌توانند باعث میوکاردیت شوند. این وضعیت بیماری در ایالات متحده نادر است اما بیشتر در آمریکای مرکزی و جنوبی دیده می‌شود (جایی که انگلی تریپانوزوما کروزی “Trypanosoma cruzi” باعث بروز بیماری شناخته شده‌ای با عنوان بیماری Chagas می‌شود).
بیماری Chagas
این عفونت، ناشی از protozoan Trypanosoma cruzi توسط گزش حشره منتقل می‌شود. در ایالات متحده، میوکاردیت ناشی از بیماری چاگاس بیشتر در میان مسافران یا مهاجران آمریکای مرکزی و جنوبی دیده می‌شود. در حداکثر یک سوم افراد مبتلا به بیماری Chagas، پس از اولین عفونت نوعی میوکاردیت مزمن یا طولانی مدت ایجاد می‌شود. این میوکاردیت مزمن منجر به تخریب قابل توجه عضله قلب همراه با نارسایی پیش‌رونده قلب می‌شود.
میوکاردیت لایم “Lyme”
بیماری لایم، عفونت ناشی از باکتری منتقل شده توسط کنه Borrelia burgdorferi، می‌تواند باعث میوکاردیت یا سایر مشکلات قلبی شود.
بیماری‌های خود ایمنی و بیماری‌های التهابی
گاها بیماری‌های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید “rheumatoid arthritis” یا SLE که باعث بروز التهاب در سایر قسمت‌های بدن میشوند، باعث میوکاردیت می‌گردند. این شرایط شامل لوپوس اریتماتوی سیستمیک (“systemic lupus erythematosus”SLE یا لوپوس) و سایر بیماری‌های خود ایمنی و سارکوئیدوز “sarcoidosis” است.
نوع دیگر میوکاردیت، کاردیومیوپاتی قسمت پارتوم ” peri-partum cardiomyopathy” است. به دلایلی غیر قابل توضیح، برخی از زنان در آخرین مرحله بارداری یا بلافاصله پس از زایمان کودک، عملکرد ضعیفی در عضلات قلب خود دارند. این شرایط غیرمعمول است.
- مواد سمی و داروهای خاص
- استفاده بیش از حد از الکل
- قرار گرفتن در برابر تابش یا تشعشع شیمیایی
- مواد شیمیایی (هیدروکربن‌ها و آرسنیک “hydrocarbons and arsenic”)
- داروهای خاصی مانند داروهای دوکسوروبیسین “doxorubicin” (آدریامایسین “Adriamycin”)