روش های درمان بیماری میوکاردیت
درمان میوکاردیت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- کورتیکواستروئید درمانی “corticosteroid” (به منظور کمک به کاهش التهاب)
- داروهای قلبی مانند بتا بلاکر “beta-blocker”، مهار کننده ACE یا ARB
- دارو یا دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب به منظور درمان ضربان قلب نامنظم (آریتمی)
- تغییرات در روش زندگی و تغییرات رفتاری مانند استراحت، محدودیت مصرف مایعات و رژیم کم نمک
- دیورتیک “diuretic” درمانی (داروی ادرارآور یا مدر) به منظور درمان و دفع مایعات اضافی
- آنتی بیوتیک درمانی به منظور درمان میوکاردیت باکتریایی یا بیماری لایم
- آنتی توکسین “antitoxin” دیفتری و آنتی بیوتیک به منظور درمان میوکاردیت دیفتری
- داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) یه منظور تسکین درد
- داروی گلوکوکورتیکوئید “Glucocorticoid” به منظور درمان بیماری‌های خود ایمنی و سارکوئیدوز “sarcoidosis”
- اکسیژن‌رسانی از طریق بینی
درمان به منبع و شدت التهاب قلب بستگی دارد
در بسیاری از موارد این بیماری با اقدامات مناسب بهبود می‌یابد و شما به طور کامل بهبود خواهید یافت. این احتمال وجود دارد که پزشک در صورت ادامه میوکاردیت و به منظور کاهش التهاب، کورتیکواستروئید تجویز کند. همچنین آن‌ها به طور معمول استراحت، محدودیت در مصرف مایعات و رژیم کم نمک را توصیه می‌کنند. در صورت داشتن میوکاردیت باکتریایی ممکن است آنتی بیوتیک درمانی به درمان عفونت کمک کند. به منظور از بین بردن مایعات اضافی از بدن، این احتمال وجود دارد که دیورتیک درمانی تجویز شود. همچنین پزشک شما ممکن است داروهایی را به منظور فعالیت راحت و صحیح قلب برای شما در نظر بگیرد.
تقریباً همه روش‌های درمانی مذکور جهت کاهش فشار وارده در قلب موثر هستند؛ در این درمان‌ها به قلب کمک می‌شود تا وضعیت خود را بهبود بخشد.
اگر قلب از کار بیفتد، سایر اقدامات درمانی تهاجمی و اورژانسی ممکن است در بیمارستان انجام شود. قرار دادن دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب یا دستگاه الکتروشوک قلبی (دفیبریلاتور “defibrillator”) ممکن است لازم باشد. زمانی که قلب به شدت آسیب دیده باشد، این احتمال وجود دارد که پزشکان پیوند قلب را توصیه کنند.
مدت زمان پیش بینی شده جهت درمان بیماری میوکاردیت
مدت زمان ادامه میوکاردیت بستگی به علت و سلامت عمومی بیمار دارد. به عنوان مثال در بسیاری از بزرگسالان سالم با میوکاردیت ویروس کوکساکی (ویروس بدون عارضه)، علائم می‌توانند در طی دو هفته شروع به بهبود کنند. در موارد دیگر بهبودی قلب چند ماه طول می‌کشد. گاهی اوقات آسیب به عضله قلب دائمی است و پس از رفع التهاب، نارسایی قلب همچنان ادامه دارد.
آیا می‌توان از ابتلا به میوکاردیت جلوگیری کرد؟
هیچ اقدامی به منظور جلوگیری از قطع میوکاردیت وجود ندارد اما اجتناب از ابتلا به عفونت‌های جدی و حاد ممکن است کمک کننده باشد.
برخی از روش‌های پیشنهادی به منظور جلوگیری از ابتلا به عفونت‌های حاد عبارتند از:
- تمرین رابطه جنسی ایمن
- به روز بودن در مورد انجام واکسیناسیون‌ها
- بهداشت مناسب
- اجتناب و مراقبت در برابر نیش کنه و عفونت‌های آن
از نظر تئوریک می‌توان با رعایت بهداشت به ویژه شستن مرتب دست‌ها از میوکاردیت ناشی از عفونت جلوگیری کرد. با انجام واکسیناسیون دیفتری “diphtheria” می‌توان از میوکاردیت دیفتری جلوگیری کرد. همچنین با رعایت روش‌های ایمن جنسی و کاهش مصرف داروی وریدی می‌توان از HIV جلوگیری نمود. با استفاده از حشره‌کش‌های موثر و قوی در کشورهای آمریکای لاتین (کشورهایی که این بیماری در آن‌جا شایع است) از میوکاردیت ناشی از بیماری Chagas انتقالی از حشرات جلوگیری می‌شود.